Iedereen kent wel de vecht en vlucht respons. Er vandoor gaan of juist aanvallen. Maar weet je ook dat ‘freeze’ (bevriezen, terugtrekken) een respons is? Deze reactie verloopt fysiek gezien anders en vraagt ook om een andere benadering. Wel handig om te weten voor jezelf en in omgang met anderen / je kinderen.
Eerst een uitleg over ons zenuwstelsel. Ons zenuwstelsel bestaat uit een namelijk via het parasympatische zenuwstelsel (de dorsale vagus) en niet via het activerende sympathische zenuwstelsel. In normale toestand is afwisselend ons parasympatische en sympathische zenuwstelsel actief. Bij het sympathische zenuwstelsel zijn we in onze ‘actie’-stand, er gaat bloed naar onze spieren, ons hart gaat sneller kloppen en onze spijsvertering ligt op een laag pitje. Klaar voor actie!Als ons paraysmpatische zenuwstelsel actief is gaat onze energie juist naar onze spijsvertering en is ons lichaam aan het herstellen (toevoegen oudste systeem)
Bij freeze is iemand uit verbinding en het is ook niet mogelijk om vanuit freeze weer in verbinding te komen. Daarvoor is een tussenstap nodig, namelijk: het individu moet vanuit zichzelf weer in beweging komen. Laat dat even op je inwerken, want wat betekent dat nou voor de dagelijkse praktijk. In je gezin, met een teruggetrokken kind dat even geen contact wil?
Accepteer dat je kind in een biologische reactie zit om zichzelf te beschermen. Hij is op dat moment niet aanspreekbaar. Eis geen gesprek of ander gedrag, maar accepteer zijn toestand. Zijn systeem weet wat het nodig heeft. Je kunt je kind overigens ook niet in de actie drukken, het moet vanuit je kind zelf komen! Als een kind weer in beweging komt (kan klein zijn door andere ademhaling) kun je weer in verbinding komen (ventrale vagus).
Toevoegen van dorsale vagus (freeze/terugtrekken) in ons parasympatische zenuwstelsel, naar de activerende sympathische zenuwstelsel > naar uiteindelijk de verbinding (onze ventrale vagus).
Toevoegen: boeken Deb Dana Polyvagaal theorie.
